manik depresifler kendilerini değil başkalarını öldürürler diyorsun. ben kimi öldürdüm beni ya da bir başkasını mı? Bunu bilmiyormuşum gibi yazmak istemiyorum. hiç kimseyi öldürmedim ben. gençken- ki ben hep gencim.. hiç ölmeyeceğim işte. ölüme ölmemekle karşı çıkıyorum. ölmemek de bir çeşit ölüm mü? diye düşünürken arkadan çalan parçayla kol kolum salona çıkıyor. nasılsın bile demeden? ben olmasan olur mu bilesi bile yokken! kolunun bile seni terkedebileceği şiddetteki şarkı ''özver yılmaz - neredesin''.
aslında yanındakiler yanında değildir, kucağındaki sıcaklık yılladır beslediğin kedinin değil de laptop fanıysa üzüntü büyür.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.